افنبرگ: رویس میتواند رومنیگه را ساکت کند؛ هاینر باید سرزنش شود

کاپیتان بوروسیا دورتموند فاقد بزرگترین عنوان آلمان است . حتی مجبور شد تمسخر هایی از مونیخ را تحمل کند . حالا شانسی به اندازه یک عمر دارد . 

خشم به حق آلمان

در آلمان خشم بزرگی و درستی وجود دارد. رابرت لواندوفسکی یک سال باورنکردنی دیگر را پشت سر گذاشت. او با اختلاف بهترین نرخ گل را داشت. با این وجود، او به عنوان بهترین فوتبالیست جهان "توپ طلا" را دریافت نکرد. ولی فقط جایزه بهترین مهاجم را دریافت کرد .جورجینیو از چلسی هم که تیمش را در لیگ قهرمانان اروپا و کشورش ایتالیا را به قهرمانی اروپا رساند - یک دستاورد خارق العاده بود. 

مسی اصلا نیازی به این جایزه نداشت

در عوض توپ طلا برای هفتمین بار به لیونل مسی رسید که سالی قابل قبول در مقابل استاندارد های او در سال های اخیر بود . من نمیتوانم این انتخاب را درک کنم - به همان اندازه که ارلینگ هالند در رتبه یازدهم قرار گرفت. برای من هر دو مهاجم بوندسلیگا جزو سه نفر بالای لیست هستند. لواندوفسکی یا جورجینیو باید برنده می شدند. کریم بنزما، لیونل مسی و رونالدو در رتبه های پایین تر از آن ها هستند .به همین دلیل است که میگویم لیونل مسی باید این جایزه را پس میداد. پس از شش بار که به درستی آن را بدست آورد .

چطور ممکن است حکم مشکوک صادر شود ؟

وقتی روزنامه نگاران رای می دهند ، خاص می شود 

۱۸۰ روزنامه نگار از سراسر جهان در فرانس فوتبال رای داده اند، اما متأسفانه از دیدگاه من آن را به سمت پوچی بردند. وقتی روزنامه نگاران رای می دهند، همه چیز می تواند بسیار خاص شود. بنابراین من قویاً از تغییر شیوه رأی گیری و اجازه دادن به برندگان سابق «توپ طلا» در مورد جانشینان خود حمایت می کنم. و همین امر در مورد انتخاب بهترین فوتبالیست آلمان نیز صدق می کند، دارندگان عنوان قبلی نیز باید در اینجا رای دهند. آنها متخصصان مطلق هستند، بسیار توانمند - فقط به این دلیل که می دانند واقعاً برای بهترین بازیکن جهان چه چیزی لازم است. حداقل اینطوری تکرار نمیشد و اگر همه چیز مثل قبل ادامه پیدا کند، مسخره خواهد بود.

من هرگز چنین چیزی ندیده ام 

برای لواندوفسکی، رتبه دوم قطعا ناامید کننده است - با این حال، همانطور که من او را می شناسم، او آن را به انرژی تبدیل خواهد کرد و از قبل می خواهد روز شنبه در بازی برتر مقابل دورتموند و هالند نشان دهد که امسال از همه بهتر است. و هالند مطمئناً می خواهد نشان دهد که به ده تیم برتر تعلق دارد. اینها نشانه های عالی برای بوندسلیگا و این بازی برتر هستند. خوب است که هالند دوباره آماده است!

وقتی شنبه گذشته مقابل وولفسبورگ (3-1) به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد، می‌توانید ببینید که حضور هالند در آنجا چه تفاوتی دارد. در هر صورت، حضور او در سکوها باعث ایجاد سرخوشی بزرگی می شود - اما تیم خودش نیز با ورود او به بازی تکان می خورد. اعتماد به نفس او متفاوت است، همه چیز کمی ساده تر است. حتی زمانی که هالند وارد زمین می شود روی حریف تأثیر می گذارد. من هرگز آن را به این شکل ندیده بودم - به خصوص در یک جوان 21 ساله.

دورتموند میتواند برای سه قهرمانی تلاش کند

مهمترین وظیفه دورتموند البته مدیریت انرژی در هالند است. من کاملاً معتقدم که او می خواهد خودش تا حد امکان بازی کند. البته BVB نباید ریسک از دست دادن دوباره هالند را به دلیل مصدومیت بپذیرد. او در ماه اکتبر پس از دو بازی وقفه مقابل ماینتس و آمستردام بازگشت، سپس دوباره، این بار به مدت یک ماه، به میدان رفت. دورتموند به او در عملکرد 100 درصدی نیاز دارد تا نگذارد فاصله با بایرن در بوندسلیگا بیشتر شود و بتواند برای سه قهرمانی در نیم فصل دوم بازی کند.

چون فکر می کنم دورتموند می تواند این کار را انجام دهد. پس از حذف از لیگ قهرمانان، بوروسیا شانس بسیار خوبی برای قهرمانی در لیگ اروپا دارد - و احتمالاً جام DFB، جایی که اف سی سنت پائولی در مرحله یک هشتم نهایی منتظر است و بایرن قبلاً حذف شده است و در قهرمانی بوندسلیگا حداقل باید هدف این باشد که تا آخر رقیب بایرن باشیم.

لیگ اروپا دومین عنوان مهم است

البته می توانم ناامیدی در مورد پایان لیگ قهرمانان را درک کنم، اما همچنین می گویم: به هر حال دورتموند آن را نمی برد - در حالی که این احتمال در لیگ اروپا وجود دارد. من نمی توانم درک کنم که چقدر تحقیرآمیز درباره این رقابت صحبت می شود. فرانتس بکن باوئر زمانی آن را "جام بازندگان" نامید - از سوی دیگر، برای من، این دومین عنوان مهم در فوتبال باشگاهی اروپا است، که همچنین سنت بزرگی به عنوان جام یوفا دارد. جامی که هر باشگاهی دوست دارد در ویترین خود داشته باشد.

در آلمان، بعد از اینکه هیچ تیمی در بوندسلیگا در 24 سال گذشته قهرمان نشد و لیگ گاهی اوقات خود را خجالت زده کرده است، دیگر نمی دانیم چه حسی دارد.

این فصل میتواند همه چیز را برای رویس تغییر دهد

به خصوص که این عنوان نه تنها موفقیت بزرگی برای دورتموند و هالند خواهد بود، بلکه کل دوران حرفه ای را نیز در پرتو دیگری قرار می دهد. و مارکو رویس. او همیشه به این شهرت داشته که نتوانسته هیچ عنوانی یا حداقل هیچ عنوان بزرگی را کسب کند. او نه قهرمانی آلمان را کسب کرده است و نه یک عنوان بین المللی - نه در سطح باشگاهی و نه با تیم ملی. فصل گذشته، مانند سال 2017، او با BVB قهرمان جام DFB شد.

اگر رویس با دورتموند در این فصل لیگ یورو را برد - و شاید دوباره جامی برد، چه برسد به قهرمانی لیگ قهرمانان، همه اینها فراموش خواهند شد. سپس او در نهایت از موقعیت افسانه ای در دورتموند برخوردار خواهد شد و همیشه کاپیتانی خواهد بود که بوروسیا را به یکی از بزرگترین پیروزی های تاریخ باشگاه رساند. به جام حذفی در لیگ اروپا. و سپس منتقدانی مانند کارل هاینز رومنیگه را که اخیراً کمی او  را به تمسخر گرفته است را نیز ساکت می کند.

این امکان وجود دارد که رویس مانند گوتزه عمل کند

رویس چند سال پیش تصمیم به انتقال به بایرن و دورتموند گرفت - که رومنیگه آن را یک اشتباه از دیدگاه رویس می‌داند.

آیا در نهایت این تصمیم اشتباه بود؟ من اینطور فکر نمی کنم. رویس پسری از دورتموند است که با BVB دست و پنجه نرم می کند. در بایرن، رویس مطمئناً در سال های اخیر سهام خود را به دست می آورد. اما چه کسی می داند؟ این امکان وجود دارد که مصدومیت های او مانند زمانی که ماریو گوتزه یا در حال حاضر مارسل سابیتزر انجام داد، برای او اتفاق افتاده باشد. گوتزه پس از سه سال ترک کرد زیرا آخرین ذره برای اثبات خود در درازمدت گم شده بود. سابیتزر از نقش بازیکن مکمل هم فراتر نرفته است.

چیزی مهمتر از نتیجه وجود دارد

برای من یک چیز مسلم است: برای رویس این مهم ترین فصل دوران حرفه ای او است. و باز هم: این رقابت لیگ اروپا یک فرصت عالی است. هدیه ای که دورتموند و رویس باید آن را بپذیرند.

با این حال، ابتدا BVB باید روی بایرن تمرکز کند، به خصوص که آنها کمی فشار بیشتری نسبت به حریف خود دارند. فصل هنوز طولانی است، بازی برگشت در مونیخ برگزار می شود - بنابراین این بازی قطعاً هنوز قهرمانی را تعیین نخواهد کرد، مهم نیست که چگونه به پایان برسد. به همین دلیل چیزی وجود دارد که بسیار مهمتر از نتیجه است: روشی که دورتموند به طور خاص این بازی را انجام می دهد. BVB می تواند حتی در صورت شکست، اعتماد به نفس خود را برای یک فصل موفق از این موضوع بگیرد.

کان به اشتباه مورد انتقاد قرار می گیرد

من شخصاً انتظار تساوی را دارم، به خصوص که BVB می تواند با اعتماد به نفس ظاهر شود. هانس یواخیم واتزکه که در غیر این صورت از اعلام جنگ خودداری می کند، می گوید:

 آنها باید اول بیایند.

 البته می داند که به راحتی ممکن است شکست بخورند .

اعلان ها نیز در حال حاضر موضوع مهمی در اف سی بایرن است. بسیاری از ناظران و هواداران حداقل یکی از الیور کان را دوست داشتند، هم برای بازیکنانی که از واکسینه شدن خودداری کردند و هم برای اسپانسر بحث برانگیز هواپیمایی قطر . او به عنوان رئیس هیئت مدیره، برای اولین بار مورد انتقاد واقعی قرار گرفت، زیرا ابراز انتقادی نکرد. خیلی جاها می گوید: "او به عنوان بازیکن، آتشفشانی بود . به عنوان عضو هیئت مدیره ناگهان چیزی نمی گوید یا فقط دفاعی صحبت می کند." من این انتقاد را قبول ندارم.

مردم فکر می کنند او باید چه کار کند؟ غرش کمکی نمی کند و البته، به عنوان یک رئیس باشگاه، او باید در کت و شلوار متفاوت از پیراهن دروازه بان رفتار کند. او فقط پنج ماه است که این پست را دارد و به نظر من تا الان خیلی خوب کار کرده است.

تصویر کان کاملا اشتباه است

به خصوص که این فرض کاملاً اشتباه است که او به عنوان یک بازیکن فقط آتشفشان بوده است. البته او هر کاری که برای پیروزی در زمین لازم بود انجام داد. البته بلندتر و احساسی تر شده است. بین بازی های هفته تمرین، او مردی راحت و کاملاً آرام بود که بسیار حرفه ای کار می کرد. این فرض که کان قبلاً با آنچه که امروز است، یعنی تصویر عمومی بسیار متفاوت بود - همه اینها به سادگی اشتباه است.

اگر بتوانید کسی را به خاطر رفتار سران بایرن سرزنش کنید، او هربرت هاینر است. به عنوان رئیس و مدیر عامل قدیمی آدیداس، او باید تجربه نحوه برخورد با مسائل مهم در یک مجمع عمومی سالانه را داشته باشد. اما این نیز یک واقعیت است: چنین چیزی مطمئناً دیگر برای بایرن اتفاق نخواهد افتاد زیرا مسئولین از آن درس می گیرند. حداقل من نگران برتری در بایرن نیستم - و نه در مورد دهمین قهرمانی متوالی. حتی اگر تا پایان فصل هیجان انگیز بماند. حتی بعد از بازی برتر دورتموند و بایرن در روز شنبه